Optimistisch mens

Ik ben een optimistisch mens. Ik word met een lach op mijn gezicht wakker en gedurende de gehele dag blijf ik vrolijk. Een echte lolbroek ben ik. Met hem kan je lachen, zeggen velen. Echter ‘s avonds ben ik best weleens triest. Dan moet ik huilen om alles wat er verkeerd gaat in mijn lieve Vlaardingen. Ik weet dat het in deze moderne tijden niet meer kan. Ik ben jarenlang lid van Facebook geweest, daar is alles pais en vree. Iedere vriend of vriendin van mij is geweldig bezig, heeft het beste gezin wat er bestaat, is de allerliefste voor haar of hem. Ze eten fantastische dingen, kopen de mooiste auto’s of zo’n televisie die de hele kamerwand beslaat. De kinderen van mijn vrienden halen enkel hun diploma op het hoogste niveau. Ook reizen mijn vrienden de wereld rond en zijn zeer goed in paardendressuur of tennis. Het mooie is dat ik meer dan vijfhonderd vrienden heb, waaronder een paar bekende Nederlanders. Ben ik best trots op.

Mijn vrienden plaatsen heel veel foto’s op Facebook. Ik heb inmiddels de straten van Rio doorgewandeld, zag het Vrijheidsbeeld en worstelde mij door de wildparken van Zuid-Afrika en de jungle van Borneo. Mijn vrienden blijven altijd vrolijk. Op al hun reizen… maar ook thuis. En ik, ik vind Schiedam al ver. Ik heb een foto van mijzelf voor de Korenbeurs geplaatst. Slechts vijf likes.

Ik ben gestopt met Facebook.

Sindsdien mag ik weer verdrietig zijn. Ik hoorde pas van iemand dat negatief zijn een korter leven inhoudt. Da’s wel jammer omdat ik ‘s avonds veelal huil. Om de teloorgang van ONS Vlaardingen, om de burgemeester die bij de intocht van Sinterklaas niet één Sinterklaasliedje kon noemen en om het overlijden van de satire.
Niemand mag kritiek hebben, op wie en wat dan ook. Al dat verdriet wordt nog wat met de donkere dagen voor de deur. Afzien omdat ik vierhonderddrieëntachtig vrienden kwijt ben.

Maar ik neem me voor om morgenochtend met een glimlach wakker te worden. Dat ga ik ook in het nieuwe jaar doen. Ik blijf het proberen, al zal ik nooit zo geweldig worden als mijn vrienden van Facebook.

Ik kreeg overigens vandaag een duimpje omhoog. Omdat ik de vuilnisbak buiten zette. Het duimpje was van mijn vrouw.

Speciaal blauw gekleurd omdat ik toch nog eventjes af moet kicken.