De getatoeëerde vlinder in haar nek leek te bloeden. Het Goddelijke rode vocht droop onder haar shirt door naar beneden. Interessant tafereel. Door een onbedachtzame actie harerzijds belandden twee volle glazen wijn over haar nieuwe, ditmaal witte, outfit. Voordat ik iets kon zeggen, of een …
Een koude, gure wind trekt over deze stad. Carl Orff’s muzikale meesterwerk ‘O Fortuna’ wordt net ingezet als de deur alhier met een elegante zwier wordt geopend. Natuurlijk niet over de speakers, dat zou namelijk heel raar zijn, maar over mijn oordopjes. Een dame van …
Langzaam tilde ik het gevaarte op en drukte stevig met mijn rechterhand een lengte van 76 cm in mijn schouder. Net onder mijn sleutelbeen. Mijn linkerhand pakte de voorzijde van deze zes en een halve pond wegende kolos en met een vaste hand richtte ik …
Het is al weer een tijdje geleden dat ik het heb gedaan. Misschien zelfs al meer dan vijf jaar geleden. Nee, wacht even, misschien wel zo’n jaartje of acht? Het is zeker geen desinteresse, maar mijn hoofd stond er niet naar. Totáál niet mee bezig. …
‘Sorry dat ik wat te laat ben’, zegt zij met een lichte desinteresse. ‘Fashionably late’, hoor ik mijzelf denken. Ze ziet eruit alsof ze is weggelopen uit een verhaal van Edgar Allen Poe. Ravenzwart haar en dito kleding. Wel elegant. Smaakvol. Maar ach… wat weet …
‘Hoe gaat het met je gozer. Ik heb je een tijd niet gezien. Wil je wat drinken? Wijntje? Pilsje? Weet je wat, het is al laat op deze laatste avond van het jaar. Laten we een Duvel nemen. Kom, we delen hem samen. We kunnen …
Mijn voeten zijn aan de grond genageld. Ik voel mij verlegen en nerveus tegelijk. Een beetje zoals Cyrano de Bergerac, maar dan met een kleinere neus. Haar glimlach is betoverend. Haar ogen kijken elke keer weer verleidelijk in de mijne. Alsof ze wil zeggen: ‘Wat …
‘Wat er ook gebeurt, je gaat niet pissen!’ Ik moest toevallig wel erg nodig, maar het leek mij inderdaad verstandig om dit niet te doen. Zo’n 150 paar ogen keken ons in stilte aan. Het was net een scene uit een slechte western film. Er …
Het is misschien wel mijn dierbaarste bezit. Een setje lichtgrijze, vingerloze handschoenen. Het stelt niet veel voor, ze zijn zelfs iets te klein, maar ik kan niet meer zonder dit duo. Ik weet nog goed dat ik ze van je kreeg. Zes jaar geleden alweer. …
Ik zit lekker op mijn elektrisch verstelbare senioren stoel met de knoppen te spelen. Op en neer. Omhoog, omlaag, massagestand op 3. Verwarming voluit. Ik heb toch geen reet te doen. De bel gaat. Ik kijk in mijn spionnetje en ik zie een magere man …
